دتکتور دودی اشعه‌ای (Beam Detectors):
در مواردی که بخواهیم مکان وسیعی مانند یالن یک کارخانه و یا سالن موزه و… را تحت پوشش سیستم اعلام حریق قرار دهیم و نصب دتکتورهای معمولی مشکل و یا غیر اقتصادی باشد، از این نوع دتکتورها استفاده می‌گردد. این دتکتورها دارای یک قسمت فرستنده(TX) هستند که اشعه ای به سمت گیرنده (RX) می‌فرستند.
این دو قسمت در دو قسمت سالن نصب می‌شوند و هرگاه عاملی مانند دود بین این دو عنصر واقع شود و ارتباط اشعه را قطع کند باعث اعلام خطر می‌گردد. در بعضی از این نوع دتکتورها فرستنده و گیرنده روی یک قسمت وجود دارد و در قسمت روبرو یک انعکاس دهنده (Reflector) نصب می‌گردد. این دتکتورها می‌توانند فضایی به پهانی ۱۴ متر و به طول ۱۰ ال ۱۰۰ متر را پوشش دهند و ارتفاع نصب آن‌ها بین ۲٫۷ تا ۲۵ متر است و ولتاژ کار آن ها ۲۴ ولت DC و جریان مصرفی در حالت ساکن حدود ۵۰ mA و در هنگام حریق ۷۰ mA می‌باشد. هر چه فاصله بین گیرنده و فرستنده افزایش یابد، جریان مصرفی نیز افزایش می‌یابد.
توجه: برای تشخیص دود در داکت‌های تهویه، از دتکتور دودی اپتیکال استفاده می‌شود که آن را در محفظه خاصی که به دو لوله (پراب) متصل است قرار می‌دهند و در خارج داکت نصب می‌کنند و لوله‌ها به داخل داکت می‌رود تا مقداری از هوای عبوری از داخل داکت را نمونه برداری کند. در صورت وجود دود در داخل داکت، این دود از طریق لوله‌ها وارد محفظه دتکتور شده و دتکتور اعلام حریق می‌کند.
